Tag: bruidsreportage

  • “Reviews; En toen was het stil…”

    Soms gebeurt er iets geks na het afleveren van de foto’s.
    Alles was helemaal top. De shoot verliep goed, het contact was perfect en de oplevering was top. Ik stuur kei trots de beelden op, en dan… stilte.

    Geen reactie… Geen vraag, geen bevestiging dat het is aangekomen. Dan denk ik maar: Die mensen zijn druk. De foto’s worden misschien op een later tijdstip doorgenomen, zo lekker met een kopje koffie samen in de bank. Het kan zijn dat dat even duurt, dat snap ik.

    Maar eerlijk? Die stilte voelt soms wel lang hoor… Alsof ik de slechterik van de Powerrangers ben die aan het wachten is tot ze eindelijk een keer gemorfd zijn…

    Niet omdat ik naar complimenten zit te vissen, maar omdat ik me toch ietswat deel van het wij-maken-hier-even-die-hippe-vette-foto’s-team voelde. Omdat ik met jullie heb meegekeken op een (soms héél bijzonder of intieme) moment, en dan ineens is het stil. Alsof je aan tafel zat, samen gegeten hebt, en iemand ineens wegloopt zonder iets te zeggen.

    Tegelijkertijd denk ik dan ook: misschien willen ze wel echt iets zeggen, maar komt het er even niet van, en vergeten ze het. Of ze denken dat het juiste moment al voorbij is. En soms, weken later, komt er dan toch nog een berichtje of review binnen. “We zijn er echt kei blij mee.” En dan is alles ineens weer goed.

    Ik vraag mezelf ook wel eens af of ik de aflevering van de foto’s niet gewoon verkeerd aanpak. Is het afleveren middels een telefoontje of enthousiast mailje met “Kijk! Hier zijn de foto’s!” niet voldoende? Moet ik fysiek een afspraak bij deze mensen maken om ze af te leveren? Voor een bruiloft is dat natuurlijk helemaal prima. Zéker met een album, maar voor een familieshoot van 30 foto’s is dat welllicht weer te veel.

    Dus dit keer geen klacht, geen tips of een hint. Gewoon een klein inkijkje in wat er gebeurt nadat ik de beelden stuur. Want ook daar zit toch een beetje gevoel in.

    Dus mocht je toch ooit denken: “Is het gek als ik nu zo lang nadien nog wat stuur?” Nee hoor, integendeel. Ik vind het prachtig als je laat weten wat de foto’s voor je doen. Of dat nu meteen is, of veel later. Die reviews blijven goud, voor mij, voor toekomstige klanten.

    Dat moment is nooit te laat.

  • “Tip; Welke fotograaf past bij ons?”

    Er zijn ongeveer 43.000 fotografen… Welke past bij nou bij ons? Natuurlijk een belangrijke keuze, want op het eerste gezicht lijken we “maar fotografen”… mooie plaatjes, romantisch licht en mooie mensen. Maar uiteindelijk draait het om iets anders: voelt het goed?

    Het kiezen van een fotograaf is namelijk niet alleen een kwestie van kiezen voor een bepaalde soort fotografie, of een manier van stijl van bewerken, want die zijn vaak tijdelijk. Het is ook een kwestie van vertrouwen. Je laat (zeker op je trouwdag) iemand héél de dag bij je zijn. En niet alleen bij jou, maar ook bij je gezin, én op een moment dat het net wat spannend is. Dan moet het klikken, en moet je er vanuit kunnen gaan dat de fotograaf het gewoon goed doet.

    Dus: hoe kies je jouw (trouw)-fotograaf?

    Kijk niet alleen naar “mooie foto’s”. Plan een gesprek in met de fotograaf. Heeft hij of zij de juiste skills om je op je gemak te stellen, en vertrouw je de fotograaf? Klinkt het persoonlijk, of vooral professioneel? Je merkt snel of iemand bij je past.

    Lees ook hoe iemand over z’n werk praat. Zie je échte momenten, ontspannen mensen, of alleen geposeerde “Even lachen nu” plaatjes?

    Stuur ook zeker eens een berichtje. Kijk hoe iemand werkt, of wat ze zouden adviseren. Niet om meteen te boeken, maar om te zien hoe het contact bevalt. Dat zegt vaak meer dan een portfolio.

    Reviews zijn natuurlijk ook waardevol. Dát zijn tenslotte de mensen die voor jullie gegaan zijn. Gaat het alleen over het eindresultaat, of ook over hoe het voelde om met diegene te werken?

    En tot slot: vertrouw op je gevoel. Als je denkt: Dit zit wel prima – dan zit je vaak wel goed. De mooiste foto’s ontstaan namelijk (lekker cliché) als jij gewoon jezelf kunt zijn.