Tag: ervaringen van bruidsparen

  • “Reviews; En toen was het stil…”

    Soms gebeurt er iets geks na het afleveren van de foto’s.
    Alles was helemaal top. De shoot verliep goed, het contact was perfect en de oplevering was top. Ik stuur kei trots de beelden op, en dan… stilte.

    Geen reactie… Geen vraag, geen bevestiging dat het is aangekomen. Dan denk ik maar: Die mensen zijn druk. De foto’s worden misschien op een later tijdstip doorgenomen, zo lekker met een kopje koffie samen in de bank. Het kan zijn dat dat even duurt, dat snap ik.

    Maar eerlijk? Die stilte voelt soms wel lang hoor… Alsof ik de slechterik van de Powerrangers ben die aan het wachten is tot ze eindelijk een keer gemorfd zijn…

    Niet omdat ik naar complimenten zit te vissen, maar omdat ik me toch ietswat deel van het wij-maken-hier-even-die-hippe-vette-foto’s-team voelde. Omdat ik met jullie heb meegekeken op een (soms héél bijzonder of intieme) moment, en dan ineens is het stil. Alsof je aan tafel zat, samen gegeten hebt, en iemand ineens wegloopt zonder iets te zeggen.

    Tegelijkertijd denk ik dan ook: misschien willen ze wel echt iets zeggen, maar komt het er even niet van, en vergeten ze het. Of ze denken dat het juiste moment al voorbij is. En soms, weken later, komt er dan toch nog een berichtje of review binnen. We zijn er echt kei blij mee. En dan is alles ineens weer goed.

    Ik vraag mezelf ook wel eens af of ik de aflevering van de foto’s niet gewoon verkeerd aanpak. Is het afleveren middels een telefoontje of enthousiast mailje met “Kijk! Hier zijn de foto’s!” niet voldoende? Moet ik fysiek een afspraak bij deze mensen maken om ze af te leveren? Voor een bruiloft is dat natuurlijk helemaal prima. Zéker met een album, maar voor een familieshoot van 30 foto’s is dat welllicht weer te veel.

    Dus dit keer geen klacht, geen tips of een hint. Gewoon een klein inkijkje in wat er gebeurt nadat ik de beelden stuur. Want ook daar zit toch een beetje gevoel in.

    Dus mocht je toch ooit denken: “Is het gek als ik nu zo lang nadien nog wat stuur?” Nee hoor, integendeel. Ik vind het prachtig als je laat weten wat de foto’s voor je doen. Of dat nu meteen is, of veel later. Die reviews blijven goud, voor mij, voor toekomstige klanten.

    Dat moment is nooit te laat.

  • Wat is mijn eindproduct?

    Blogpost eindproduct

    Als fotograaf ben je continue bezig met licht, compositie, scherpte en nabewerking. We leren als fotograaf hoe je technisch goede foto’s maakt – en dat is belangrijk ook. Maar vaak stel ik mezelf de vraag: Waar draait het nou écht om? Wat is nou echt mijn eindproduct?

    In het begin dacht ik dat het puur ging om de perfecte foto. Technisch correct, goed belicht, mooi nabewerkt. Maar naarmate ik meer mensen voor mijn lens kreeg, begon ik mij te beseffen dat dat niet álles is. Want wat als een foto technisch klopt, maar de persoon op de foto er geen gevoel bij heeft? Of de klant herkent zichzelf er niet in? Dan mist er toch iets.

    Ik ben tot de conclusie gekomen dat mijn échte eindproduct geen bestand is. Geen afdruk. Zelfs geen foto. Het is een emotie. Een reactie. Een échte glimlach, en geen geposeerde “lach eens even” maar een reacite van “wauw, wat was dit gaaf”.

    En ja, soms betekent dat dat ik de technische regels een beetje loslaat. Misschien zit er wat beweging in die ene spontane lach. Of is het licht net niet ‘perfect’. Maar die ene emotie klopt wél. En uiteindelijk kun je dát dus beter hebben.

    Ik zie het zo: een tevreden klant is belangrijker dan een technisch foutloze foto. Want als iemand met plezier terugkijkt op de fotoshoot, dan heb ik mijn werk goed gedaan.

    Dus nee, mijn eindproduct is geen perfecte foto. Mijn eindproduct is tevredenheid, herkenning en trots. Iets dat blijft hangen, ook als je niet naar de foto kijkt.

    Dat is in mijn optiek waar fotografie écht over gaat.